huh diam tak diam dah 5 bulan saya kat sarawak ni. hari ni saya tak gi sekolah sebab takut tak sempat nak kejar flight petang nanti. cuaca ketika ini sangat mendung bagai nak hujan sangat2..sekarang masih perlu berjaga2 dgn virus H1N1 so tadi sy dah dapat pesanan penaja utk memakai mask setibanya di airport. pagi ni pas solat subuh, sy terus pulun basuh cadar, towel n sewaktu dengannya.maklumlah nak cuti panjang...rasa tak sabar sgt nak balik semenanjung. mlmtd hati rasa tak tenang bila fikirkan ada hal2 di semenanjung yang ditinggalkan akan perlu dihadap semula. tapi saya sgt yakin & pasti adanya sy di situ adalah kerana diri sy sendiri; tak berkaitan dgn org2 yang tak penting.
dah 5 bulan berlalu...segala kenangan pahit sy campak kt laut china selatan dgn harapan jumpa yg manis2 je di sini. memang pd awalnya semua manis but at the end...yg paling kita taknak itulah rupanya saya dapat...takpe la mungkin itu dugaan atau part of my stories yg dh dirancang Tuhan sejak sy lahir ke muka bumi ini.
banyak rasanya yg berubah. bestfriend sy pun dh naik pelamin, dh dpt baby sedangkan saya masih terumbang ambing d bumi sarawak ni...kehidupan sebagai guru semakin menyeronokkan lebih2 lg bila tgk airmata anak murid yang sedih sgt bila sy ucapkn selamat tinggal semalam..(sinu amai ati aku)...apa yg pasti tanggungjawab sy masih di sini utk diorang yg perlukan ilmu. yg lain sy akan cuba tolak ke tepi..Insyaallah...
lusa konvo...bestnya. tak sangka dapat gak pergi. ni konvo kedua dlm hidup ni. rasa seronok plak.banyak gak rancangan balik cuti ni.pasni sy nak selalu update blog at least ada gak mengisi masa daripada tak buat apa2...
